Bir umut olsa diyorum bazen,
Koşup sana gelmek için yanıyor bu beden.
Hayatımın anlamını yitirip unuturken,
Bir tek seni çıkaramıyorum evvelimden.
Adına hasret demişler gurbetin,
Geçmezmiş günler çok düşünmekten.
Nefretini bile özledi sevgilin,
Alıkoyamıyorum kendimi hergün ölmekten.
Meğer gönül nelere göğüs germiş,
Ama bu acı aynı değil ölüp dirilmekle.
Geçmişe bakılırsa çok zaman geçmiş,
Geçiyor elbette zaman sevmekle sevilmekle.
Yaşanan güzel günlerin hatrına ayaktayım,
Yine de zor geliyor sensizlik.
Aşk denen şiirin son mısrasındayım.
Bu kadar acıtmadı yüreğimi çaresizlik.